A ja — co się ze mną stało? Co mi pozostało z tych błogosławionych niespokojnych dni, z
tych uskrzydlonych nadziei i pragnień? Ledwie uchwytna woń lichego źdźbła
trawy przetrwa wszystkie radości i wszystkie smutki człowieka — przetrwa
samego człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz